18. Spagaat

Samenvattend zien we een Bronbeker die ogenschijnlijk net zo onbezorgd door het leven ging als zijn bijnaam en het collectieve beeld in Arnhem suggereren. Maar de schijn bedriegt zeer waarschijnlijk. Frans Stevens lijkt vrijheid nodig te hebben gehad. Mogelijk werd hij door een innerlijke onrust gekweld en voortgedreven. Zeker zullen we dat niet weten. Hij zocht het buiten Bronbeek op straat, in zijn werk als boodschapper en in de drank. Hij liet zich door de huisregels van het instituut niet te veel hinderen. Toen hij de grenzen van wat op Bronbeek aanvaardbaar was dan toch bereikte werd hij verwijderd: een 70-jarige, alleenstaande man met een alcoholprobleem. De vele verhuizingen in relatief korte tijd tonen dat er na zijn vertrek uit Bronbeek weinig rust in zijn leven kwam. Zijn verzoeken tot wederopname geven aan dat hij de beschutting van een tehuis toch zocht en nodig had. Een tragische spagaat.